Setiap orang perlu berpijak di bumi nyata kerana mereka yang menyokong pembangkang sudah tidak peduli soal agama, bangsa dan negara mereka, sebaliknya hanya mahu merampas tampuk kuasa dengan apa cara sekali pun, walaupun menanggung dosa. Sebelum 21 Oktober 2010, bukanlah rahsia bahawa ramai orang Melayu resah dengan sikap dan keputusan kerajaan yang sering dilihat mengambil jalan tengah dalam setiap keputusan dan tindakan politik dan bukan politik. Banyak keputusan yang diumumkan menimbulkan persoalan, menyebabkan orang Melayu menggeleng kepala, bukan kerana dengki, tetapi kerana mereka meraba-raba mencari alasan rasional tindakan seumpama itu diambil. Jika Bajet 2011 dirumus berasaskan kepada pandangan daripada rakyat seperti yang dijelaskan Najib sendiri sebelum ini, ucapan dasar perhimpunan agung juga dibuat selepas meneliti, memahami dan menyelami kehendak serta perasaan rakyat. Ia adalah ucapan yang terhasil daripada suara dan tuntutan orang Melayu. Bagi bukan Melayu, mereka tidak perlu gusar kerana kepentingan mereka juga tidak pernah diabaikan. Jika UMNO, sebuah parti terbesar orang Melayu menerima hakikat ini, tidak ada sebab kaum lain perlu takut dengan kepentingan masa depan kaum mereka. Apa yang sepatutnya ditakuti ialah apabila orang Melayu mempertikaikan secara terbuka tuntutan yang dianggap keterlaluan yang boleh menghakis hak dan keistimewaan orang Melayu. Dengan penjelasan Najib mengenai kedudukan dan hak istimewa orang Melayu serta kepentingan kaum lain dari segi politik yang sudah terkunci kemas dalam Perlembagaan Persekutuan dan tidak boleh dipinda tanpa perkenan Majlis Raja-Raja Melayu, segala yang keruh menjadi jernih.

Suara orang Melayu 

Ucapan dasar Presiden UMNO padam ‘api sebelum marak’

MUSTAHIL dengan hanya mendengar satu ucapan Presiden UMNO, semua masalah selesai. Mengambil kira sistem politik demokrasi hari ini, keajaiban seperti ini tidak akan berlaku. Jika ada pihak yang mengatakan ucapan dasar Datuk Seri Najib Razak ketika merasmikan Perhimpunan Agung UMNO Ke-61 kelmarin boleh menyebabkan seluruh orang Melayu, termasuk daripada parti pembangkang terus menyokong dan menyertai UMNO, ia juga adalah sesuatu kenyataan yang keterlaluan.

Setiap orang perlu berpijak di bumi nyata kerana mereka yang menyokong pembangkang sudah tidak peduli soal agama, bangsa dan negara mereka, sebaliknya hanya mahu merampas tampuk kuasa dengan apa cara sekali pun, walaupun menanggung dosa.

Apa yang jelas, inti ucapan Najib memberi kelegaan kepada ramai pihak, khasnya orang Melayu berhubung pendekatan yang diambilnya sejak 18 bulan lalu mengurus negara dan membimbing rakyat bagi menghadapi cabaran semasa dan akan datang.
 

Setidak-tidaknya, apa yang samar sebelum ini, sudah diterangkan, apa yang bengkok sudah pun diluruskan dan yang beku sudah dicairkan.

Sebelum 21 Oktober 2010, bukanlah rahsia bahawa ramai orang Melayu resah dengan sikap dan keputusan kerajaan yang sering dilihat mengambil jalan tengah dalam setiap keputusan dan tindakan politik dan bukan politik. Banyak keputusan yang diumumkan menimbulkan persoalan, menyebabkan orang Melayu menggeleng kepala, bukan kerana dengki, tetapi kerana mereka meraba-raba mencari alasan rasional tindakan seumpama itu diambil.

Mereka tidak mendapat penjelasan yang tepat mengenai kebijaksanaan suatu keputusan itu dilaksanakan. 

Kesannya, orang Melayu membuat andaian sendiri. Sebaik saja sesuatu keputusan dilihat memberi keistimewaan kepada kaum lain, orang Melayu bersungut, menyimpan dendam di jiwa dan bara menyemarak di hati.
 

Sehinggakan pada satu peringkat orang Melayu mula mengandaikan keutamaan bukan lagi diberikan kepada mereka tetapi kepada kaum lain.
 

Tanpa pemahaman yang jelas juga orang Melayu mempertikaikan gagasan 1Malaysia dengan kata-kata ia tidak menguntungkan mereka hinggakan ada yang menyatakan kegusaran dengan mengatakan ‘kerana takutkan undi kaum lain hilang, UMNO akhirnya akan kehilangan undi orang Melayu’.

Walaupun banyak lagi cerita dan rungutan, bagi orang Melayu, mereka tetap bersabar menunggu penjelasan. Mereka sememangnya menunggu perhimpunan agung kali ini untuk meluahkan rasa. Namun, dalam ucapan dasar Presiden semalam, Najib bercakap pada masa dan tempat yang betul. Beliau berjaya menjelaskan rasional tindakannya selama ini dengan kronologi dan analogi yang jelas, bermula dengan rentetan sejarah hasrat Presiden UMNO pertama, Datuk Onn Jaafar yang mahu membuka UMNO kepada bukan Melayu.

Jika Bajet 2011 dirumus berasaskan kepada pandangan daripada rakyat seperti yang dijelaskan Najib sendiri sebelum ini, ucapan dasar perhimpunan agung juga dibuat selepas meneliti, memahami dan menyelami kehendak serta perasaan rakyat. Ia adalah ucapan yang terhasil daripada suara dan tuntutan orang Melayu.

Bagi bukan Melayu, mereka tidak perlu gusar kerana kepentingan mereka juga tidak pernah diabaikan. Jika UMNO, sebuah parti terbesar orang Melayu menerima hakikat ini, tidak ada sebab kaum lain perlu takut dengan kepentingan masa depan kaum mereka. Apa yang sepatutnya ditakuti ialah apabila orang Melayu mempertikaikan secara terbuka tuntutan yang dianggap keterlaluan yang boleh menghakis hak dan keistimewaan orang Melayu.

Dengan penjelasan Najib mengenai kedudukan dan hak istimewa orang Melayu serta kepentingan kaum lain dari segi politik yang sudah terkunci kemas dalam Perlembagaan Persekutuan dan tidak boleh dipinda tanpa perkenan Majlis Raja-Raja Melayu, segala yang keruh menjadi jernih.

Daripada inti ucapan Najib jelas menampakkan beliau sudah pun mendapat mesej daripada orang Melayu. Setiap mesej yang baik dan buruk, tersurat dan tersirat, sudah pun mendapat perhatian dan penilaian Presiden UMNO itu. Bolehlah disimpulkan Najib dapat menyelami hati nurani dan keresahan orang Melayu yang amat bimbangkan hak dan keistimewaan keturunan mereka kelak akan lupus di bumi Melayu ini.

Bagi orang Melayu, mereka cukup takut pendekatan sebelum ini yang memberi laluan dan membuka peluang seluas-luasnya kepada kaum lain hanya kerana andaian takut undi kaum bukan Melayu jatuh kepada parti pembangkang dalam pilihan raya nanti. Orang Melayu fobia jika mereka bukan saja kalah sorak, tapi kampung juga tergadai.

Mereka amat resah bila melihat UMNO tunduk dengan desakan pihak lain. Berita baik ialah jika sebelum hari Perhimpunan Agung UMNO ada ura-ura mengatakan bahawa perbahasan usul akan berbahang, ia tidaklah sepanas yang diramalkan.
 

Panas tetap panas kerana ia adalah forum orang Melayu untuk menuntut hak mereka. Namun, api yang mula marak cepat-cepat disirami air. Segala-galanya yang dilakukan ada alasan yang tersirat.

Najib, sebagai anak Melayu, tidak berganjak walau seinci pun daripada asas perjuangannya untuk membela nasib orang Melayu. Namun, sebagai pemimpin sebuah kerajaan, beliau perlu adil kepada setiap insan yang berpijak di bumi ini, apatah lagi mereka yang menunjukkan taat setianya kepada negara ini.

Jika orang Melayu marah kaum lain yang tidak mengundi Barisan Nasional (BN) atau UMNO atas alasan mereka bukan Melayu, kita seharusnya lebih marah kepada orang Melayu yang menentang UMNO, tetapi menyokong PAS dan Parti Keadilan Rakyat (PKR) yang tunduk kepada dasar DAP.

Najib mengambil pendekatan politik menarik benang dalam tepung dan berlandaskan dua firman Allah SWT yang diungkap dalam ucapan dasarnya itu. Antara firma ialah surah Ali-Imran, ayat 159 yang bermaksud: “Maka disebabkan rahmat dari Allah, kamu berlaku lemah lembut terhadap mereka. Sekiranya kamu bersikap keras lagi berhati kasar, tentulah mereka akan menjauhkan diri dari sekelilingmu.
 

Kerana itu, maafkanlah mereka. Mohonkanlah ampun bagi mereka dan bermusyawarah dengan mereka dalam urusan itu.”

Apa yang penting, ucapan Najib menjadi penyuluh kepada cita rasa dan nurani orang Melayu. Najib tahu pengaruh UMNO dan orang UMNO seperti yang disebutnya bahawa tidak ada seorang pun dapat menafikan, apatah lagi menidakkan betapa besarnya pengaruh dan peranan parti keramat ini yang sejak turun-temurun kepemimpinannya menongkah arus, menghilir pasang, sebagai teraju perubah tanah air