Perjuangan yang semakin meruncing...

Perjuangan UMNO sekarang amat meruncing sekali terutama selepas PRU15. UMNO terpaksa memilih samada hendak dengan Perikatan Nasional (PN) ataupun Pakatan Harapan (PH). Ini selepas DYMM Agong memberikan dulang kepada PH dan PN untuk membentuk kerajaan di peringkat Persekutuan. Malangnya PN menolak, maka DYMM Agong terpaksa membuka kepada parti-parti lain untuk membentuk kerajaan gabungan da/atau kerajaan perpaduan. Akhirnya UMNO memilih untuk menyertai kerajaan perpaduan bersama-sama dengan parti-parti Sarawak dan Sabah dengan PH. 

Sejak itu UMNO di cemuh, dihina dan di nista serta di kritik kerana melanggari slogan "NO ANWAR, NO PKR dan NO DAP". Perlu diingat UMNO hanya ada 26 kerusi sahaja, MCA 2, MIC 1 dan PBRS 1. Semua kerusi ini yang berjumlah 30 kerusi telah di menangi di atas tiket Barisan Nasional (BN). 

Pesoalannya adakah bercantumnya UMNO dengan PH itu telah menyebabkan UMNO melanggar slogan NO ANWAR, NO PKR dan NO DAP? Kita mesti melihat perkara ini secara holistik dan dalam konteks masa depan politik Malaysia yang telah dibelenggu oleh ketidakstabilan politik sejak PRU14. Ketidakstabilan politik telah menyebabkan ekonomi Malaysia merudum dan pelabur lari daripada meletakkan Malaysia target No.1 sebelum ini untuk buat pelaburan. Akhirnya rakyat mat tersiksa dengan kos kehidupan yang semakin meningkat naik. Pemimpin2 politik pula bercakaran di antara satu sama lain untuk memegang kuasa dan mengaut keuntungan daripada permasalahan ketidakstabilan politik dan ekonomi yang merudum.

DSAI telah di lantik sebagai PM10, kita tidak menyatakan kita menyokong mahupun tidak menyokong tetapi dengan adanya UMNO/BN di dalam kerajaan sekurung-kurangnya telah melegakan kebanyakkan rakyat untuk memberi peluang kepada kerajaan perpaduan DSAI untuk mengemudi Malaysia ke arah kestabilan politik dan kemakmuran ekonomi. Walaupun polisi dan gerak kerjanya agak lembab tetapi setidak-tidaknya ianya bergerak kearah untuk mengujudkan kestabilan politik dan kemakmuran ekonomi rakyat dan negara.

DSAI tidak sepopular seperti DSN dalam UMNO tetapi setidak-tidaknya, kita masih boleh bergerak ke hulu dan ke hilir dengan aman dan perniagaan semakin hari semakin rancak walaupun agak perlahan. Kemudian datang pula "usul untuk membuat gagasan dan/atau proclaimation of Melayu dan Islam" oleh Tun M. Ianya di sertai oleh banyak parti-parti yang berpaksikan Tun M seperti Putra, Berjasa, Bangsa Malaysia. PAS dan Bersatu hanya menyertainya apabila kedua-dua parti komponen PN itu tahu bahawa untuk mengekalkan Kedah, Kelate dan Teganu PAS perlukan sokongan kuat orang-orang Melayu yang majoriti adalah penduduk-penduduk Kedah, Kelate dan Teganu. Bagi PH untuk mendapatkan Kelate itu agak sukar kerana walaupun apapun masalahnya yang di wujudkan oleh kerajaan PAS selama 30 tahun pemerintahanya, rakyat Kelate tetap akan mengundi PAS kerana stigma PAS itu Isle dan Isle itu PAS walaupun pada hakikatnya Isle itu bukan PAS dan PAS bukan Isle. Pemimpin-pemimpin PAS pun bukannya semua yang bersfat "ikhlas dalam melaksanakan tugas demi Allah SWT" tetapi sama sahaja dengan pemimpin-pemimpin parti-parti lain berbohong, putar belit hadis dan ayat2 al-quran, sakau, bermewah-mewah dan berlumba-lumba untuk tambah bini. Apa yang paling ketara ialah pemimpin-pemimpin PAS tidak tahu nak buat apa apabila menjadi pemerintah.

Ini jelas di Teganu apabila MB memberikan tanah kepada badan kebajikan isteri-isteri YB PAS yang diketuai oleh isteri MB walaupun tanah tersebut bernilai jutaan ringgit. Apa yang ada di Teganu adalah jasa UMNO/BN, nasib baik Teganu tak jadi macam Kelate, pemerintahnya boleh bertukar tangan setiap lima (5) tahun kerana mentaliti dan/atau pemikiran Teganu yang inginkan kestabilan dan kemakmuran ekonomi rakyat dan negari Teganu.

Adakah Kedah akan jatuh kepada gabungan PH & BN. Ini satu senario yang berstatus 50:50 kerana tiada siapa tahu mahupun boleh baca corak pemikiran dan polar pengundian rakyat Kedah yang lebih dinamika. Sebilangan rakyat suka dengan karektor MB Sanusi manakala ada pula sebilangan yang tidak suka dengan tinglaku dan tutur kata MB Sanusi dalam pelbagai perkara. Penyokong PAS sudah pasti akan menyokong penuh MB Sanusi tetapi penyokong-penyokong atas pagar yang tidak dapat di mentelaah oleh pemimpin-pemimpin PAS. Ini sudah tentu merisaukan PAS lebih-lebih lagi PAS telah mengatakan bahawa rakyat Kedah adalah bersama-sama dengan PAS/PN. 

Kita tinggal PRN kembali kepada PAU 2023. Apa yang boleh di perkatakan melainkan iainya adalah satu petunjuk dan/atau arah politik baru Malaysia di mana tiada sebuah parti pun boleh menjadi dominan di Parlimen melainkan parti-parti tersebut bergabung untuk menubuhkan kerajaan. Dalam PAU 2023 perkara yang pokok mesti di ingati bahawa UMNO/BN bukan parti yang mendominasi kerajaan tetapi adalah gabungan dan/atau sebahagian dalam kerajaan perpaduan. Kita mesti ingat UMNO hanya ada 26 kerusi (MCA-2, MIC-1 dan PBRS-1), maka UMNO jangan memekik dan melolong untuk itu dan ini tetapi mesti berhemah dan beretika dalam mengemukakan pandangan bagi menarik minat dan sokongan rakyat kepada UMNO/BN. 

Kita telah melalui kerajaan PH di bawah Tun M, kerajaan PN di bawah TSMY, kerajaan keluarga Malaysia di bawah DSIS dan sekarang kerajaan Madani di bawah DSAI. Dulu masa DSN pegang tampuk pemerintahan, para pembangkang sibuk mengatakan hutang negara sudah 1 Trillion tetapi pada masa itu hanya lebih kurang 650-700 juta sahaja tapi di zaman kerajaan Madani hutang negara sudah menjadi RM1.5-1.7 trillion (kata-kata, ungkapan dan/atau omong-omong kosong pembangkang akhirnya menjadi kenyataan). Dulu Menteri Ekonomi kerajaan perpaduan mengutuk semua polisi kerajaan UMNO/BN tapi bila Menteri Ekonomi pegang jawatan dalam kabinet satu perkara penting pun tak boleh di selesaikan, formula terus hilang daripada radar. 

Jadi pembangkang memang senang, henyak semua polisi kerajaan walaupun bagus untuk negara dan rakyat sebab nak jatuhkan kerajaan. Maka persepsi, hasutan dan omong-omong kosong dna formula di cipta. Malangnya bila Menteri Ekonomi duduk dalam kerajaan semua yang di aur-aurkan sebelum ini tiada satu pun dapat di kotakan.

Sekarang kita telah menikmatan semua santapan yang di hidangkan dariapada zaman Tuanku, Tun Razak, Tun Hussein, Tun M, Tun Abdullah, DSN, Tun M, TSMY, DSIS dan terkini DSAI. Corak kepinpinan adalah lebih kurang sama tapi perbedaannya amat ketara di zaman Tun Razak, Tun M dan Najib. Siapakah pemimpin yang dapat menyelematkan Malaysia daripada terus di belenggu oleh hutang 1 Trillion lebih???????